Urodziła mnie martwą;W brązowym,Kolor był brązowy;Maź taka, i nie płakałam,Powiedziała mi.Wszyscy myśleli, że nie żyję. A ja nie wiem, jakOtworzyłam oczy, musi być —Bo przecież jakbym nie widziała światłaNie wiedziałabym — że się coś stałoCoś się zmieniłoCoś nie jest takie samoNie będzie jakie byłoŻyję. Ona jadła mnóstwo orzechów. W ogrodzie były,Włoskie, laskowe;Ona na mnie czekałaI … Continue reading Urodziła mnie martwą
Author: Teresa Pelka
4. Zubożenie zapętlenia a mowa i język
Przytomne ludzkie doświadczenie staje się możliwe dzięki formie osobowej świadomości jednostki znanej jako ludzki umysł. Choć możliwie nigdy nie będzie definiowany w pojęciach uniwersalnych, dla komponent konstytutywnych czy wewnętrznego ładu, w swym działaniu rozpoznaje się iż umysł integruje myślenie i czucie (Vander et al., 1985). Neurofizjologia jest zdolna do warunkowego jedynie wglądu, gdzie aktywność głowy … Continue reading 4. Zubożenie zapętlenia a mowa i język
3. Rola sprzężenia zwrotnego przy używaniu mowy
Ludzki układ nerwowy pozostaje odniesieniem głównym dla zjawisk zapętlonych przy używaniu mowy, gdyż ani językowa kompetencja ani zdolność praktyczna nie są przedmiotami abstrakcyjnymi, a mediuje je fizyczna struktura ludzkiego mózgu (Puppel, 1992). Dla oceny programu oraz zapętlenia na priorytet ludzkiego zachowania neuronalnego, językoznawcze tendencje uniwersalistyczne analizowane są względem trwałości i standardów naturalnego języka. Jako że … Continue reading 3. Rola sprzężenia zwrotnego przy używaniu mowy
2. Rola sprzężenia zwrotnego w uczeniu się języka
Nabywanie oraz nauka języka naturalnego motywuje sens psychologiczny kompetencji zapętlonej, definiowany jako wiedza o skutkach zachowania która wpływa na dalszą aktywność (Webster, Nieskrócony słownik encyklopedyczny języka angielskiego, 1989). Pojmując wiedzę jako wgląd zyskany w życiowym doświadczeniu lub książkową nauką, ramy przetwarzania informacji tej pracy zdolne są do psychologicznego odniesienia. Jako dążność do wzorców dla zachowań … Continue reading 2. Rola sprzężenia zwrotnego w uczeniu się języka
Zaburzenie kommatoformowe
Interpunkcja, przecinek, myślnik i inne tego typu znaki mają czynić pisemną materię przejrzystą. Jest dla nich jakaś logika, ale język nie jest systemem i nie ma reguł uniwersalnych, obiektywnych i zawsze stosowanych. Potrzebujemy własnego zdrowego rozsądku, inaczej sylwetka naszej pisemnej materii może zarysować się w przejaw zaburzenia kommatoformowego, gdzie „somatoformowe” oznacza coś charakteru materialnego ciała. ■→Więcej
Dysertacja Taylora, rozdział 3
„Nie jesteście w pełni nieśmiertelni, nigdy jednak nie wygaśniecie; nie ulegniecie też fatum śmierci.” Platon mówi wyraźnie, świat naturalnie podlega erozji, jest śmiertelny i zniszczalny, ale zniszczony nie zostanie. Arystoteles, sprzeciwiając się temu zapewnieniu jakim jest z wyglądu, mówi iż jest niemożliwością, by rzecz z natury zniszczalna nigdy zniszczeniu nie uległa. ■→Więcej
Dysertacja Taylora, rozdział 2
Platon nazwał żywotność duszy ruchem, na skutek spostrzeżeń o jej ewolucji oraz relacji do pojęcia podzielności, którego nie da się doń stosować w pełni, ani też całkowicie odrzucić; wnosi pojęcie ruchu żywotnego, gdzie dusza odmienia się względem niepodzielnego ukierunkowania, będąc w swej istocie zdolną do ruchu samodzielnego i do takiegoż życia się konkretyzując. ■→Więcej
Dysertacja Taylora, rozdział 1
Musiał to być umysł w rzeczy samej pojemny, gdyż objął przestronną sferę istnienia nie zostawiając bez badania niczego na ziemi i niebie, a zgłębił ów geniusz aż po owe błyskotliwe granice ludzkiej wiedzy, i udostępnił go innym. ■→Więcej
Glosa Wycliffe, Acumblid, Aclumsid: nieudolny
Słyszeliśmy o ich chwale i nieudolne stały się nasze ręce, zdjęło nas cierpienie i obolali jesteśmy jak ta w połogu. Glosa Wycliffe→
Voodoo miłość?
JEŚLI NGF jest dobre i przychodzi z miłością, długotrwała, kochająca i wzajemna skłonność to najgorsza okoliczność dla NGF lub miłości, czy też obydwu. ■→Więcej
Wroga mimikra
CHOĆ byłoby zabawą obserwować behawiorystę gwoli „fotelowej teorii” — czy mężczyzna siedziałby jak kobieta, czy też kobieta jak mężczyzna — teorie mimetyczne przynależą z behawioryzmem, gdzie mowa i język to „werbalne zachowanie”, o „bodźcach utrwalających mediowanych przez inne osoby”. ■→Więcej
Nie-korelat obiektywny
ORYGINALNĄ frazą było wedle relacji „emocjonalne przekłamanie”, jak przy wpływie silnej emocji na postrzegająca osobę. Pewnie było tak, że się chmurki do pana Ruskina uśmiechały i nikt mu nie powiedział. ■→Więcej
Bebok w pudle z gadką
ELM to skrót dla Extreme Learning Machine. ELMy potrafią torować sztuczne sieci feedforward; ELMy są pre-programowane, szybkie i niedrogie. Ludzkie mózgi jednak polegają na własnym, swoistym sprzężeniu, którego rola jest zbliżona do popędowej; tkanka używa wyprzedzenia, ale nie „sieci jednowarstwowych”. ■→Więcej
Kierat wiekowego knechty
VESTÄNDNIS jawi się jako szerokie pojęcie: mieści pojmowanie, empatię, oraz — opinię. Przemijanie jakiego by trzeba teorii Umweltu nie wygląda jednak na ujmowane jakąkolwiek znaną mową. Kleszczom, morskim jeżom, amebom oraz meduzom nadawano by ich własne światy, gwoli studiów nad znaczeniem jak obecne także w ludzkiej komunikacji. ■→Więcej
Wspólny zmysł
ZDROWY rozsądek to słuszne przekonanie nie oparte na wiedzy specjalistycznej, mówi Słownik American Heritage. Tłumaczenie z łacińskiego sēnsus commūnis, fraza miała znaczyć wspólne uczucia ludzkości.— O ile chodziłoby Tomaszowi Paine w Zdrowym rozsądku o „wspólne uczucia ludzkości”, musiałby wtedy być więcej niż jeden gatunek. Brytyjczycy jednak pozostają także ludźmi. ■→Więcej
En face
JEDYNYM zatwierdzonym obrazem Emilii Dickinson jest dagerotyp, jaki jej siostra dała podobno niejakiemu Austinowi Baxter Keep w latach 1890-tych. Nie lubię tego dagerotypu jako po prostu niedbałego obrazu ludzkiej istoty. Przyglądając się mu po raz pierwszy bliżej pomyślałam, że go oddano jako wadliwy. Podzieliłam zdjęcie na warstwy CMYK. ■→Więcej
Mabel Loomis Todd o czarach
TERESA Pelka jest ściśle językową profesjonalistką, osobą niewierzącą, która nie miała nigdy żadnego zainteresowania oraz absolutnie nie wspiera żadnej wiary w czarownictwo. Tekst wiąże się ze Źródłem do poezji Emilii Dickinson, której Mabel Loomis Todd była redaktorką. ■→Więcej
Rozdział 4
Jeżeli separowalibyśmy jakiś „fizyczny stan rzeczy” od wody, ekstrakty stawałyby się coraz mniejsze, aż woda zawierałaby tylko proporcję minimalną. Następnie ekstrakcja by się zatrzymała, a w wodzie mogłoby już nie być owej specyficznej struktury lub encji wcale. Arystoteles po polsku→
Rozdział 3
Względem materii widzialnej nie da się obronić twierdzenia, jakoby wszystkie modusy fizycznego występowania łączyły się w niedynamiczną Jednię. Arystoteles po polsku→
Rozdział 2
Rozstrzygamy wpierw, czy poszukujemy (a) jedynej konstytutywnej regularności, czy też dopuszczamy (b) więcej niż jedną pierwszą zasadę. Arystoteles po polsku→
Rozdział 1
Ażeby mieć wiedzę o obiektach naszych myśli, badamy regularności które się ich tyczą. Owe o występowaniu naturalnym i specyficznym to zasady. Arystoteles po polsku→
Glosa Wycliffe, Agrisen: wzdragać się
Hiob, 19:17. Moja żona wzdragała się na mój oddech, a ja modliłem się o synów w swych ramionach. Glosa Wycliffe→
Glosa Wycliffe, Aleggen: ułagodzić
Izajasz, 9:1. Na początek, ziemię Zabulon i ziemię Neptalym ułagodzono z wyrozumiałością; na koniec, drogi morza wyżej Jordanu uczyniono trudnymi dla etnicznej Galilei. Glosa Wycliffe→
Glosa Wycliffe, Algat: którykolwiek, jakkolwiek
Rodzaju, 33:15. Ezaw odrzekł, Proszę, ażeby każdy z tych, co są ze mną ludzi, mógł żyć na Twój sposób. Glosa Wycliffe→
Śmierć czy życie
NIEBO może być piekłem, a wszystko zależnie od tego, co uznajemy za ukończoną doskonałość. Opowieść Christiny o jej doznaniu z pogranicza śmierci obiecywała wieczną starość i artretyzm. Więcej→
Tęcza Siddharty
PRZY rozważaniu Anatmana lub innych buddyjskich wierzeń względem czasownika być, miejmy na uwadze, wedle relacji całe zbiory nauk przypisano Siddharcie z tradycji mówionej, a spisano je po raz pierwszy około 400 lat po śmierci Buddy. Więcej→
Karty Wolności USA
KONSTYTUCJA to „bonanza na składni”, czyli wyjątkowo bogate źródło. Nie możemy mieć form językowych wiekujących od setek lat by się uczyć nowoczesnej gramatyki, ale możemy formę językową aktualizować. Zapraszam do obejrzenia aktualizacji. Więcej→
Notki do poezji Emilii Dickinson
FASCYKUŁY a druk; korelat z Websterem 1828, inspiracja łaciną i greką, wątek arystotelesowski: Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności. Więcej→
Indeks, Czas a Wieczność
LINKI do utworów w porządku pierwodruku — Jedna renoma, Za późno, Astra Castra, Bezpieczni w alabastrowych swych izbach... Więcej→
Jedna renoma
JEDNA, a dla wszystkich renoma,
Jeden, schyłku dnia ukos;
Nikt tej nie uniknie purpury,
Tej nie ujdzie koronie. Więcej→
Za późno
SPÓŹNIONE, aż nie miała jak wiedzieć,
Spóźnione, aż w osnowie swej śniegów
Spoczęło jej umiłowanie.
Za tchnieniem co umyka, godzinę,
O godzinę za śmiercią, jedynie —
Och, to wczorajsze się spóźnianie! Więcej→
Astra Castra
O
DDALENIE pod osąd,
Schyłek dnia potężny;
Chmury wielkie, jak odźwierni schylone,
Wpatrzony, akt stworzenia. Więcej→
Bezpieczni w alabastrowych swych izbach
BEZPIECZNI w alabastrowych swych izbach
Ni światłem poranka, ni południem tknięci,
Ulegli, wspólnicy śpią jakiegoś wskrzeszenia,
Krokiew z satyny, z kamienia dach. Więcej→
Na burzy długiej
NA burzy długiej, tęcza ta rosła,
Słońce, na późnym poranku;
Chmury, podobne zmęczonym słoniom,
Horyzonty, przydźwigały. Więcej→
Z pozłoci
KOKON się cieśni, kolory droczą,
Powietrza czuciem szukam;
Niewiadomą skrzydeł mych zdolnością
Ginie szaty mej sztuka. Więcej→
Stawiamy żagiel
UNIESIENIE to wyprawa
W morze, ducha z niwy lądu —
Domów i przylądków obok,
W nieprzebytość głęboką! Więcej→
Spójrz wstecz życzliwie na czas
SPÓJRZ wstecz życzliwie na czas,
Bezspornie, starał się jak mógł... Więcej→
Wkroczył pogrzebową bramą orszak
WKROCZYŁ pogrzebową bramą orszak,
Gdy ptaszę piosnką się wyłamało;
Trelowało, tak drżąco, gardziołkiem swoim
Aż się rozdźwięczał dziedziniec cały... Więcej→
Dla piękna umarłam
Dla piękna umarłam, ale było mnie mało
Upasowanej w grobie,
Gdy spoczął ten, co umarł za prawdę
W sąsiednim pokoju. Więcej→
O spraw wiele martwiona
I
LE razy potknęły się stopy zmęczone,
Tylko usta te zespolone mogą rzec;
Spróbuj! Czy umiesz ty skłonić straszną spoinę?
Spróbuj! Czy zaporę stalową uniesiesz? Więcej→
Naprawdę
I
DĘ w ślady agonii,
Bo wiem, że to prawda;
Drgawką nie gra człowiek,
Nie udaje spazmem. Więcej→
Pogrzeb
K
RÓTKIE, prawie że szarpnięcie,
Możliwe, ale jeden raz;
Poruszenie tak przesławne,
Iż się zdaje konsekwencją... Więcej→
Podziękować jej poszłam
P
ODZIĘKOWAĆ jej poszłam,
Ale spała.
Jej łoże w kamieniu drążone,
Z bukiecikami u głowy i stóp... Więcej→
Umierające, oko ujrzałam
U
MIERAJĄCE, oko ujrzałam,
Po pokoju patrzyło, wokół,
W poszukiwaniu czegoś, na wygląd... Więcej→
Schronienie
C
MURZYSKA się grzbietami wzajem oparły,
Północ zaczęła naciskać;
Aż padły, lasy pogalopowały,
Jak myszy, skoczyły błyskawice... Więcej→
Nie widziałam wrzosowiska
N
IE widziałam nigdy —
Wrzosowiska, morza,
A znam wygląd wrzosowiny
I wiem, co to grzywacz. Więcej→
Źródło do poezji Emilii Dickinson
EPSILON, struktura orzeczenia, kontur samogłoskowy, odniesienie osobowe w myśli abstrakcyjnej, oraz ogółem stylistyczna spójność, względem rękopisów i druku utwór za utworem. Więcej→
Kompani
B
ÓG pracowitym aniołom pozwala
Bawić się w popołudnia.
Spotkałam jednego — kumpli podziałam
Dla niego, absolutnie. Więcej→
Wiedzieć jak ścierpiał, byłoby drogim
W
IEDZIEĆ jak ścierpiał, byłoby drogim;
Czy były tam ludzkie oczy,
Aby ruchliwe spojrzenie zawierzył,
Nim upatrywać Raju powzięło. Więcej→
Noc ostatnia gdy ona żyła
NOC ostatnia gdy ona żyła,
Była nocą zwykłą,
Prócz tego umierania; ono nam
Naturę uczyniło inną.
Rzeczy najmniejsze dostrzec przyszło —
Pominięte przedtem,
A w światłości wielkiej umysłom
Poosobne znów, jakie były. Więcej→