Dysertacja o filozofii Arystotelesa
Pośród fenomenalnych geniuszy którzy przynieśli ludzkości wielki pożytek upowszechniając filozofię, Arystoteles ma nadal rangę bardzo wysoką. Jak zważyć, iż nie tylko dobrze się znał na każdej nauce, co wielość jego prac rozlegle przejawia, ale też pisał na prawie każdy temat rozpoznawany zasobem ludzkiej wiedzy, a to z dokładnością i wytrawnością najwyższego rodzaju, nie wie człowiek co podziwiać bardziej, przenikliwość jego umysłu, czy też jego szerokie horyzonty. Musiał to być umysł w rzeczy samej pojemny, gdyż objął przestronną sferę istnienia nie zostawiając bez badania niczego na ziemi i niebie, a zgłębił ów geniusz co wyznacza błyskotliwe granice ludzkiej wiedzy, i udostępnił go innym. Dłonią silną lecz nie niegodziwą uchylił rygorystyczny woal samej Natury i odczytał najbardziej utajone z jej sekretów, a sięgnął w każdy zakątek jej wielu ram i domen. Pokrótce, zdaje się iż posiadał i używał mocy rozumu z najlepszą człowiekowi dostępną perfekcją; a te z jego prac których czasowi się nie udało spustoszyć, zawsze będą przez prawdziwych miłośników nauki uważane za skarby których losem, dla ich wyjątkowej świetności, przepaść by było jedynie w katastrofie nie mniejszej niż potop lub pożar.
■→Pobranie: Tekst oryginalny (Przekład w toku).
■→Ta strona jest też dostępna po angielsku.
το ἀῑδιον, ἀῑδιος to aidion, aidios | To, co perpetualne
To, co utrzymuje się w połączeniu z czasem jako dzielonym na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Czynnik twórczy świata byłby wieczny, ale sam świat perpetualny. Taylor używa frazy the fabricator of the world w odniesieniu do łaciny: tworzący, wytwarzający, produkujący.
Por. wariant sensu w ■→Perseuszu: ἀῑδιος, aidios, wiecznotrwały.
Por. podobny kształt słowny: το ἀιδήν, ἀιδής, to aiden, aides | To, czego się nie widzi bądź zostało unicestwione, ■→Perseusz.
το αἰώνιον, αἰώνιος to aionion, aionios | To, co jest wieczne
To, co trwa bez związku z czasem i nie karmi się, ani nie jest pożywieniem.
Taylor porównuje Boecjusza: Wieczność to jednocześnie całkowite i doskonałe posiadanie nieograniczonego życia, a odwołuje się do Plotyna: Wieczność to niefinitywne życie, które przejawia się jako całkowitość, a nic, co z nim przynależy się nie zużywa; nie ma przeszłości ani przyszłości.
W pojęciach jak dziś, trzeba by sobie wyobrazić formę życia niemetaboliczną i tak zupełną, że nie wchodzi w reakcje strukturalne. Na Ziemi i dokoła nie ma substancji czy materii dla której nie byłoby reaktanta, a wszystkie formy życia są metaboliczne: substancje są rozpuszczane, łańcuchy czy pierścienie węglowe rozwijane lub łamane, etc.
Por. wariant sensu w ■→Perseuszu: αἰώνιος, aionios, trwający jakiś wiek.
αἰτία aitia | Przyczyny
Czwórpodział: moc oddziaływnia i ku niemu zdolność mogą być proste lub złożone (4), te z kolei bliskie lub z oddalenia (8) a te swoiste lub wypadkowe, a tych 16 w materii lub formie, jako czynnik lub docelowo; razem 64 modusy.
Por. wariant sensu w ■→Perseuszu: αἰτία, aitia, odpowiedzialność; αἴτιος, aitios, winny.
ἀλλοίωσις alloiosis | Zmiana jakości, aliacja
Por. wariant sensu w ■→Perseuszu: ἀλλοῖος, alloios, innego rodzaju.
το ἀμέθεκτον | To, w czym się nie da brać udziału
To, co nie potrzebuje innego do utrzymania.
Por. powiązane pojęcie w ■→Perseuszu: μετέχω, meteho, uczestniczyć, mieć udział.
γενεσις genesis | Generacja
Widzialna czy też cząsteczkowa natura, jako przeciwna niewidzialnej lub niecząsteczkowej.
Por. wariant sensu w ■→Perseuszu: γένεσις, genesis, pochodzenie, źródło.
το γίγνεσθαι gignesthai | Stawanie się
Taylor porównuje tu το ειναι, to einai, byt, to co istnieje, oraz το ον, to on, istota.
διάνοια dianoia | Zakres myślenia
διεξοδικε του λογου ενεργεια, diexodike tou logou energeia, czynność myślenia naukowo, na zasadach intelektualnych.
Praca w toku.