Rola sprzężenia zwrotnego

Testy Ladefogeda wykazały zależność mowy i języka od sprzężenia bez wyjątku; komórkowe jest potrzebne ludzkiemu DNA dla aktywnej proteiny, czyli codziennego życia; w testach na ochotnikach, ludzka wytrzymałość na zubożenie sprzężenia okazała się niższa niż na ograniczenie pożywienia.

Jako model matematyczny, ■→Hipoteza Hodgkina i Huxleya straciła na wadze w badaniach neurofizjologicznych. Teoria iż membrany komórkowe mają jonowe kanaliki pozostaje potwierdzoną przez ■→Erwina Nehera, ■→Berta Sakmana i ■→Rodericka MacKinnona. Sprzężenie komórkowe i systemiczne to fakt; jego ważkość jest zbliżona do popędowej.

Tutejsza praca rozważa sprzężenie jako zjawisko biologiczne na poziomie komórkowym, bada jego skutki w ludzkim układzie nerwowym i analizuje rolę w języku. Pojęcie sprawności sprzężonej (ang. feedback performance) oznacza zdolność zapętloną. Nie odnosi się do zachowań związanych z oceną, jak codzienna mowa mogłaby nasuwać. Pojęcie popędu nie obejmuje funkcji nakierowanych seksualnie. Praca rozpatruje ludzkie struktury neuronalne, mięśniowe i kognitywne ściśle lingwistycznie. NIe wymagała oraz nie poszukuje eksperymentu; wszelkie załączone rezulaty pochodzą z dawno opublikowanch i legalnych badań na ochotnikach. Tłumaczenie w toku.

■→Wstęp Zdolność do języka jest wymogiem wstępnym dla sprawności rozumowej, a procesy neuronalne wykazano w uczeniu się języka zarówno jak użyciu. Ludzkie parsowanie mowy można postrzegać jako przetwarzanie informacji, gdzie pojęcia jak system, program, czy opcja, choć powiązane z informatyką, nie służą bliskiemu porównaniu, gdyż język naturalny pozostaje zakresem wprawy w jakiej inteligencja sztuczna człowiekowi nie dorównuje. Ludzka neurofizjologia jest odniesieniem prymarnym, w obecnym dyskursie o roli sprzężenia zwrotnego w ludzkiej językowej biegłości.

■→Rozdział 1. Neurofizjologia sprzężenia zwrotnego
1.1. Sprzężenie zwrotne w pojedynczym neuronie; 1.2. Przestrzeń i czas w komunikacji neuronalnej; 1.3. Ludzka dynamika systemiczna; 1.4. Łuk odruchowy; 1.5. Ludzkie zachowanie odruchowe i wolicjonalne; 1.6. Relewantne wzorce neuro-motoryczne; 1.7. Kompensacja sensoryczna; 1.8. Model puli równowagi wewnętrznej; 1.9. Specyfika sygnału i ludzki mózg.

■→Rozdział 2. Rola sprzężenia zwrotnego w uczeniu się języka
2.1. Language within a program perspective; 2.2. Neural network closed-loop forming; 2.3. Network feedback function; 2.4. Circular reactions; 2.5. Case’s executive theory; 2.6. Language development circular and feedback exercise; 2.7. The closed-loop behavior of egocentric language; 2.8.The generally feedback pattern in human learning and skill.

■→Rozdział 3. Rola sprzężenia zwrotnego w użyciu języka
3.1. Sensory signal processing by the brain; 3.2. Pathway length and efficiency; 3.3. The speech act; 3.4. Inner speech; 3.5. Orienting response of linguistic component; 3.6. Module autonomy theories; 3.7. Language universalist theories; 3.8. Feedback phenomena and cognition.

■→Rozdział 4. Język i mowa przy zaburzeniach sprzężenia zwrotnego

■→Wnioski

■→Ten tekst jest też dostępny po angielsku.

---

REKLAMA

---

Plakaty dostępne także do zakupu