Język jest wymogiem wstępnym dla ludzkiej zdolności rozumowej, a procesy neuronalne udowodniono w uczeniu się zarówno jak użyciu języka. Ludzkie parsowanie dla mowy można postrzegać jako przetwarzanie informacji, gdzie terminy jak system, program, czy opcja, choć z informatyką korelatywne, nie mają jak służyć bliskiej korespondencji, gdyż język naturalny pozostaje zasobem ponad poziom inteligencji sztucznej. Ludzka neurofizjologia jest odniesieniem prymarnym w następującym tu dyskursie o roli sprzężenia zwrotnego w ludzkiej biegłości językowej.
Organizmy żywe korzystają z DNA kodowanej informacji, w swym wzrastaniu i utrzymaniu przy życiu. Owe genetyczne kody zostały porównane do programów (Young, 1984), gdzie program rozumieć można jako systematyczny plan dla automatycznego rozwiązania problemu (Webstera nieskrócony słownik encyklopedyczny języka angielskiego, 1989). Biologiczne formy życia zależne są od ciągłej odnowy swych struktur by działać (Young, 1984), takoż zadanie podtrzymania homeostazy, wymagające naturalnej selekcji oraz wymiany składników, służyć może za przykład problemu dla biologicznych programów jak tu definiowane.
Systemiczny dobór oraz wymiana dotyczą pojedynczej komórki tudzież struktur złożonych jak człowiek, a wzór DNA dla produkcji proteiny aktywnej egzemplifikować może biologiczny program. Nawet podstawowe programy komórkowej czynności polegają na zapętleniu względem aktywacji (Vander i inni, 1985), gdzie sprzężenie w procesach informacyjnych definiowane jest jako powrót części rezultatu systemu jako dane wejściowe (Webstera nieskrócony słownik encyklopedyczny języka angielskiego, 1989).
Rozpoznaje się dodatnie oraz ujemne typy sprzężenia, gdzie to pierwsze, zwane też regeneracyjnym, wspomaga dane wejściowe, natomiast to drugie stawia im opór; stąd termin zamienny, „sprzężenie przeciwstawne”. Elementarne funkcje komórkowe budują schemata umożliwiające zachowania wyuczone; stąd postulować można, iż skonsolidowane wzorce neuronalne polegają na zapętleniu, by się formować, skutecznie aktywować, oraz trwać.
W oparciu o użycie w kontroli nad rutynami, Norbert Wiener nalegał iż procesy sprzężone przynależne są także z neurologią. Neurofizjologicznie i psychologicznie, produktywność sprzężenia rozumieć można jako zdolność zapętloną nad sekwencjami o pętli otwartej (Puppel, 1988, 1996). Byłaby ona czynna także w języku naturalnym, jako efekt ze strony systemu nerwowego. Jest on studiowany dla zjawisk sprzężenia w wymiarze komórkowym, międzykomórkowym oraz między-schematowym.
Dla kompetentnego wglądu w język naturalny, badanie obejmuje także komunikację międzyludzką. Jako że profilu dostarcza zamierzonym dociekaniom psycholingwistyka, zapętlenie badane jest względem nauki i użycia mowy, a dyskurs ma też wzgląd na wpływ deficytu sprzężenia na lokucję. Potwierdzenie przejawu naturalnego i regularnego w ludzkich funkcjach neuronalnych oraz psychicznych pozwoli postulować zależność od sprzężenia na bliską popędowej, gdzie właściwym jest instynkt samozachowawczy. Sprzężenie miałoby przy takim obrazie ludzkiego przetwarzania informacji rolę inicjującego, mediującego i modelującego czynnika.
TEN TEKST JEST TEŻ DOSTĘPNY PO ANGIELSKU
Jezyk naturalny pozostaje zakresem wprawy, w której inteligencja sztuczna człowiekowi nie dorównuje. Sophia jest jedynie urządzeniem input-output, zdolnym wymieniać się słówkami oraz odpowiadać werbalnymi rutynami.
Nigdy mnie robotyka nie interesowała i Sophia pozostaje dla mnie rzeczą o żeńskoosobowej nazwie. Nie rozumiem, dlaczego Zjednoczone Emiraty Arabskie nadały obywtelstwo emulacji ludzkiej osobowości.
TERESA PELKA IN POLISH 