UMIERAJĄCE, oko ujrzałam,
Po pokoju patrzyło, wokół,
W poszukiwaniu czegoś, na wygląd;
Jak za chmurą potem się stało.
A potem, zamglone,
A potem zamknięte,
Nic z tego wcale nie zdradziło,
Co przejawienie niosło szczęsne.
Pierwodruk, Czas a Wieczność XV, 15
Johnson 547 | Franklin 648
■→ORYGINAŁ, HIGGINSON I TODD STRONA 124;
■→WYDANIE TERESY PELKA PO ANGIELSKU.
Tłumaczenie: Teresa Pelka, 2017.
Tekstu można używać pod którąkolwiek z tutejszych licencji,
■→Creative Commons 4.0, BY-SA 3.0, Licencja 2.5.
Także na licencji Creative Commons:
■→Źródło do poezji Emily Dickinson, utwór po utworze.
■→Notki do poezji Emily Dickinson.
REKLAMA
Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
Wolny dostęp,
■PDF w Internet Archive
■E-pub
■Okładka twarda, 268 stron