NIE dla Niebios jest ona niczym,
Nie według aniołów, samotnicą;
Nie dla pewnej pszczoły wędrownej
Kwiatkiem nad liczbę rozkwitłym.
Nie dla wiatrów, prowincjonalna;
Nie wedle spostrzeżeń motyli
Błaha jak rosy drobinka jedna
Na akrze, co leżakuje.
Wśród traw gospodyni najmniejsza,
Ale chwyć ją tylko z murawy
I już twarzy służyć nie będzie,
Która byt do domu zabrała!
Pierwodruk, Czas a Wieczność utwór XXX, 30
Johnson 154 | Franklin 173
■→ORYGINAŁ, HIGGINSON I TODD STRONA 142;
■→WYDANIE TERESY PELKA PO ANGIELSKU.
Tłumaczenie: Teresa Pelka, 2017.
Tekstu można używać pod którąkolwiek z tutejszych licencji,
■→Creative Commons 4.0, BY-SA 3.0, Licencja 2.5.
Także na licencji Creative Commons:
■→Źródło do poezji Emily Dickinson, utwór po utworze.
■→Notki do poezji Emily Dickinson.
REKLAMA

Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
Wolny dostęp,
■PDF w Internet Archive
■E-pub
■Okładka twarda, 268 stron