BLADY mój towarzyszu, o mnie wątp!
Gdy i Bóg by raczony
A cząsteczką li zamiłowania
Co tobie nie poskąpiono.
Istna ja, nieodwołalnie,
Cóż więcej kobieta może —
Powiem szybko, w sukcesji tobie dam
Co uprzednio, moją rozkosz!
Nie obdarowałam ciebie duchem,
Bowiem twój należał do cię;
Kurz mi znany scedowałam wszystek —
Jakież inne mogłam krocie
Mieć ja, niepozorna panna,
Której umocowanie najwyższe
To możliwość
W ustronnym raju niejakim
Z tobą skromnie zamieszkiwać!
Pierwodruk, Miłość V
Johnson 275 | Franklin 332
■→ORYGINAŁ, HIGGINSON I TODD STRONA 47;
■→WYDANIE TERESY PELKA PO ANGIELSKU.
Tłumaczenie: Teresa Pelka, 2017.
Tekstu można używać pod którąkolwiek z tutejszych licencji,
■→Creative Commons 4.0, BY-SA 3.0, Licencja 2.5.
Także na licencji Creative Commons:
■→Źródło do poezji Emily Dickinson, utwór po utworze.
■→Notki do poezji Emily Dickinson.
Przez parę lat, mój leksykon był moim jedynym towarzyszem, wedle relacji napisała poetka do Tomasza Wentwortha Higginsona, cf. Notki.
REKLAMA
Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
Wolny dostęp,
■PDF w Internet Archive
■E-pub
■Okładka twarda, 268 stron
TERESA PELKA IN POLISH 