NIE imać się mnie torturom,
Bo niepodległą mam duszę.
Ze śmiertelną moją kością
Mocniejsza cząstka się łączy,
Co piłą jej nie ukłujesz
Ani bułatem rozprujesz.
Dwa zatem ciała istnieją:
Spętasz — to uleci jedno.
Od gniazda, orzeł
Wschodzi nie łatwiej
I sięga niebios
Niż ludzka moc;
Tyle, że być możesz
Sobie własnym wrogiem:
Świadomie postrzegasz więzy;
Tak samo swobodę.
Pierwodruk, Czas a Wieczność, utwór XXXV, 35
Johnson 384 | Franklin 649
■→ORYGINAŁ, HIGGINSON I TODD STRONA 147;
■→WYDANIE TERESY PELKA PO ANGIELSKU.
Tłumaczenie: Teresa Pelka, 2017.
Tekstu można używać pod którąkolwiek z tutejszych licencji,
■→Creative Commons 4.0, BY-SA 3.0, Licencja 2.5.
Także na licencji Creative Commons:
■→Źródło do poezji Emily Dickinson, utwór po utworze.
■→Notki do poezji Emily Dickinson.
REKLAMA
Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
Wolny dostęp,
■PDF w Internet Archive
■E-pub
■Okładka twarda, 268 stron
TERESA PELKA IN POLISH 