DUSZA wybiera towarzystwo swoje,
Potem drzwi zamyka;
Na pierwszeństwie woli jej duchowym
Nie ma już ucisku.
Nieporuszona, konotuje rydwan
Przy swej bramie skromnej;
Niewzruszone, jest kolano cesarskie
Na macie wejściowej.
Znam ją czas jakiś i jej liczny naród,
Spójrz dokoła;
Przeto, do serca jej droga osłonna
Jak opoką.
Pierwodruk, Życie XIII, 13
Johnson 303 | Franklin 409
■→ORYGINAŁ, HIGGINSON I TODD STRONA 26;
■→WYDANIE TERESY PELKA PO ANGIELSKU.
Tłumaczenie: Teresa Pelka, 2017.
Tekstu można używać pod którąkolwiek z tutejszych licencji,
■→Creative Commons 4.0, BY-SA 3.0, Licencja 2.5.
Także na licencji Creative Commons:
■→Źródło do poezji Emily Dickinson, utwór po utworze.
■→Notki do poezji Emily Dickinson.
REKLAMA
Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
Wolny dostęp,
■PDF w Internet Archive
■E-pub
■Okładka twarda, 268 stron
TERESA PELKA IN POLISH 